Historie
Op dinsdagavond 15 april 1975 komen er in de kleine zaal van hotel Smit in Doorn 36 enthousiaste hockeyers bij elkaar om de Doornse Hockey Club op te richten.
Locatie
Omdat de gemeente in 1975 geen velden beschikbaar heeft, is de eerste stap die genomen wordt het benaderen van de Van Braam Houckgeestkazerne. De hockeyclub heeft veel te danken aan kolonel Toet, die het sportveld van de kazerne, tevens vertrek- en landingsplaats voor helikopters, wel tegen een zacht prijsje wil verhuren aan de hockeyers. In die tijd uniek, omdat burgers nooit eerder op dit terrein sportten. Officiële hockeyvelden zijn het niet, dus elk weekend worden bussen kalk meegenomen om zelf de lijnen op het veld te trekken.
Het veld bij de kazerne kan alleen in het weekend gebruikt worden, dus gaat de pas opgerichte hockeyclub op zoek naar een extra veld. Dat wordt gevonden bij Beukenrode, op dat moment een detentiecentrum voor jongens, waar schapenweides gehuurd en aangepast kunnen worden. Niet ideaal: voor gebruik moeten eerst de molshopen worden platgestampt, maar wel heel fijn dat er nu ook door de week gespeeld kan worden!
Beschikking over een clubhuis heeft de club op dat moment nog niet. Verkleden gebeurt langs de zijlijnen en thee en bier worden met de auto aangevoerd. In het tweede jaar wordt het gezellige houten gebouw van zwembad Woestduin als clubhuis in gebruik genomen. Veel leden hebben kleine kinderen die daar naar hartenlust rond kunnen rennen en rond etenstijd haalt iedereen potten en pannen bij elkaar om samen in het clubhuis te eten.
Vanaf het moment dat de hockeyclub gaat draaien, loopt het bestuur van de net opgerichte Doornse Hockeyclub regelmatig het gemeentehuis binnen om te bespreken of er ergens sportvelden in Doorn ter beschikking zijn. De club groeit gestaag en het oefenveld op het sportcomplex van de mariniers wordt te zwaar belast. Na veel lobbyenwordt uiteindelijk in de gemeenteraad besloten dat er op een stuk terrein met sportbestemming door de gemeente een aantal hockeyvelden kan worden aangelegd. Dit leidt ertoe dat op 3 augustus 1979 de hockeyvelden op de Wijngaardsesteeg officieel worden geopend door burgemeester Ivo Opstelten, zelf enthousiast hockeyer bij de Doornse Hockeyclub. Nadat tegen de mariniers een afscheidswedstrijd is gespeeld, vertrekken de hockeyers, met de Koninklijke Harmonie voorop, naar het nieuwe veldencomplex. Daar verricht de burgemeester de symbolische opening door het hijsen van de clubvlag. Als cadeau van de gemeente belooft hij de club een echte vlaggenmast. Opstelten helpt de club in de jaren erna een prachtig clubhuis in chalet-stijl te bouwen. Sinds 1982 is dit clubhuis in gebruik genomen.
Tenue
Tijdens de eerste vergadering in hotel Smit wordt besloten tot groen-blauw-groen als kleuren voor de clubkleding. Na 40 jaar is er aan de kleur niets veranderd, alleen de lengte van de mouwen is wel wat aangepast in de loop der jaren.
Competitie
De Doornse Hockeyclub start de competitie in oktober 1975 met 113 leden. De allereerste wedstrijd wordt gespeeld tegen MHC Woerden, een club die ook is opgericht in 1975 en tegen Doorn z’n eerste wedstrijd speelt. Er wordt in de competitie uitgekomen met een herenteam, een damesteam, zeven jeugdteams en een huisvrouwenteam. Tien jaar later, in 1985, is de club uitgegroeid tot 360 leden.Het wordt een decennium met ontzettend veel plezier. De eerste jaren komen de elftallen van de bevriende verenigingen hun competitiewedstrijden spelen op het mariniersveld waar ze zich na de wedstrijd op een heuveltje bij een krat bier of een pot thee verder vermaken. In de buurt van het marniniersveld ligt ook het huis van Dick Ruimschotel waar iedereen altijd van harte welkom is. Hij blijft 10 jaar lang wedstrijdsecretaris en is daarmee de spil waar alles om draait.
Gloriejaren
In de jaren ’80 groeit de Doornse Hockeyclub uit tot een volwaardige hockeyclub met maar liefst 3 herenteams: een team met daarin de oude garde van oprichters, een fanatiek team met een aantal hele goede spelers en een derde team met meer recreatieve spelers. Ook tegenslag in die jaren: vlak nadat het gemeentebestuur groen licht geeft voor de realisatie van een kunstgrasveld wordt op 28 augustus 1988 het clubhuis in de as gelegd.
De brand betekent een zware slag voor de hockeyclub. De prijzenkast, de apparatuur voor het clubblad, het archief, de keepersuitrustingen, de oefenballen en ander materiaal gaan samen met het clubhuis in vlammen op. In de dagen en weken na de brand ontstaat er een hartverwarmende betrokkenheid bij het wel en wee van de club. Onder voorzitterschap van Jaap Heyse wordt door de leden een oude keet opgeknapt die "De Kromme” wordt genoemd, omdat lang niet alles even kaarsrecht is in het tijdelijke onderkomen. Een caravan doet dienst als koek en zopie verkooppunt. Eind oktober wordt alsnog het kunstgrasveld opgeleverd en 5 juli 1989 vindt de opening van het opnieuw gebouwde clubhuis plaats. Deze feestelijke opening wordt vergezeld van een wedstrijd tussen het CDA-hockeyteam en het VVD-elftal waar ook Hans van den Broek en Erica Terpstra aan deelnemen.
De ambities van het Bestuur sinds 1991 onder leiding van Reinier van Kuyk, worden groter en dit leidt in deze periode, onder het motto "via sfeer naar prestatie” tot een zeer succesvol Heren- en Damesteam. Heren 1 speelt, met coach Chris Kruis, 3 jaar achtereen overgangsklasse en Dames 1 speelt eerste klasse. Voor de club betekent dit heel veel voor de sfeer: een paar 100 man publiek op zondag, elke keer als Heren 1 speelt een thé dansant en met 3 bussen vol naar Groningen om ze aan te moedigen met aansluitend groot feest bij de Notabelen die spontaan de feestvierende leden van de club ontvangt.
De Doornse Hockeyclub levert (nog steeds) elk jaar een aantal heel goede hockeyspelers aan clubs die hoger spelen. Het zijn er in 40 jaar teveel om op te noemen, Eby Kessing (Bloemendaal/Jong Oranje) is wellicht de meest bekende. Het is ook de tijd van vele grootschalige toernooien in Doorn: het "korte-dag-lange-nacht-toernooi”, in die tijd het grootste jeugdhockeytoernooi van Europa en het internationale Dick Ruimschoteltoernooi waar dames- en herenhockeyteams uit Engeland, Duitsland, België en Nederland elkaar treffen. Het toernooi keert vanaf 1986 jaarlijks terug en is vernoemd naar Dick Ruimschotel, die zich in het eerste decennium zo enthousiast voor de club inzette en eerder dat jaar overleed.Enthousiaste organisatoren van dit toernooi zijn de familie Niedenzu en Emile Huisman die aansluitend het stokje doorgeven aan Tom van Kuyk, Remy Kleinhout en Hein van Zijl, die dit toernooi nog 10 jaar blijven organiseren.
Jeugd
Na 2000 komt de focus meer en meer op de jeugd te liggen: het aantal jeugdteams groeit gestaag en de club telt in 2000 487 leden. Steeds meer activiteiten worden voor de jeugd georganiseerd. Omdat de aandacht wordt verlegd, blijven studenten steeds meer weg en wordt Doorn een grote club met vooral veel jeugdleden. Op dit moment telt de club tegen de 700 leden en maar liefst 250 enthousiaste vrijwilligers.Niet meer elke zondag een thé dansant, maar wel een startdag voor de Jongste Jeugd, E-factor, D got Talent, toernooien, AB-feesten en shoot outs voor de Jeugd. De tijden zijn veranderd: daar waar jarenlang een redactie samenkwam op het clubhuis om het krantje de "Houckeygeest” samen te stellen, te drukken, in te binden en vervolgens, op de fiets, rond te brengen aan alle leden, hebben we nu website, Facebook en app en zijn we tegenwoordig met 1 druk op de knop op de hoogte van uitslagen en clubnieuwtjes.
Rode draad in de historie van de Doornse Hockeyclub zijn de families: het twintigtal families dat destijds de basis legde voor onze club en al die families nu die elke week weer, als speler of vrijwilliger, zich enthousiast inzetten voor de Doornse Hockeyclub.
Met dank aan:
Ed en Liesbeth Rintel
Corrie Kanters
Frits en Ingrid Asselbergs
Reinier en Tineke van Kuyk en nog vele anderen die hun herinneringen aan de oprichtingsjaren van de Doornse Hockeyclub met ons hebben willen delen.
