Keek op de week, nr 4
25-9
van Blake, nummer 4, deel 2
Vorige week wij hebben besproken hoe verschillende spelprincipes toegepast kunnen worden.Deze week willen wij een stap veder.Wij bekijken hoe we met tactieken en vaste afspraken binnen het team onze sterke punten naar voren kunnen brengen, en tegelijkertijd onze zwakke punten kunnen vermijden, ondertussen oplettend dat wij deze spelprincipes toepassen.
Er is veel gesproken in de hockeywereld over wat wij doen met de bal, maar veel te weinig gesproken en nog minder nagedacht over wat wij doen zonder bal, anders genoemd niet-balbezit.Elke seconde zonder bal, kan gebruikt worden om te zorgen dat na balwinst wij snel een kans op goal krijgen.
Heeft jou team weinig snelheid achterin, speel geen druk op de helft van de tegenstander. Vraag iedereen om netjes achter de middenlijn op te stellen na balverlies of als de tegenstander de bal gaat uitnemen. Als de bal op onze helft is slaan wij toe, veroveren wij de bal en vallen op snelheid aan. Door zo te spelen beperken wij de ruimte achter onze verdedigers en zorgt dat die alleen over korte afstanden hoeven te bewegen, het vraagt wel dat ze hun duels gaan winnen in deze kleine ruimtes. Deze tactiek werkt ook goed als je snelle spitsen heeft.Waarom? Met een tegenstander die hoog in het veld staat, komt er veel ruimte vrij tussen de verdediging en het doel van de tegenstander. Met deze ruimte kunnen onze snelle spitsen kun kracht laten zien.
Heb je juist hele snelle verdedigers in je team, dan kan je een op een hogere punt in het veld druk zetten op de tegenstander. De snelheid van je verdedigers betekent dat snelle spitsen van de tegenstander minder effectief zullen zijn.
Aangelopen druk is mijn favourite manier van druk zetten, maar ook het lastigste. Dit houdt in dat wij gaan opstellen op een ander punt in het veld dan waar wij druk willen geven. Vaak is dit lager dan waar wij druk willen geven, maar kan ook aan de andere kant van het veld, in de breedte. Het doel is om ervoor te zorgen dat de bal tot een bepaalde plek komt, of bij een vaste speler komt, en daar gaan wij de bal afpakken. Stellen wij lager op dan waar wij druk willen geven, dit betekent dat wij eerst zorgen dat de ruimtes tussen de linies klein zijn, om lange of hoge ballen minder effectief te maken, soms zelfs de bal weg krijgen van de speler die een lange of hoge bal kan geven, om uiteindelijk druk te zetten waar wij sterk, en in overtal staan. Stellen wij op aan onze linker kant van het veld, dwingt dit de tegenstander over onze rechter kant aan te vallen, onze sterke kant.
Als wij de bal hebben zijn er ook manieren om het spel te beïnvloeden in onze voordeel. Zijn je verdedigers heel balvast, ze spelen lekker over met elkaar met gemak ook onder hoge druk? Dan kan je met minder spelers achterin staan als je de bal gaat uitnemen. Met een opstelling met 4 verdedigers (incl vrije verdediger) kun je ergens een extra speler het middenveld inschuiven.
Twee hele bekende manieren om dit te doen zijn door de ‘kom’ te kantelen, of de vrije verdediger door te schuiven. De kom kantelen gebeurt vaak door de rechts achter het middenveld in te schuiven, langs de lijn terwijl de overige drie verdedigers herverdelen naar een drie mans kom.Dit gebeurt vaak terwijl de bal rond gespeeld word door de andere drie verdedigers. Hierdoor heb je een speler die vaak lastig is op te pakken voor de tegenstander die in voorwaarts beweging ingespeeld kan worden. Hierdoor heb je overtal in zowel het middenveld als langs de lijn. De vrij verdediger doorschuiven door de as (midden van het veld), geeft de mogelijkheid om de middenvelders hoger in het veld op te stellen, om de verbinding tussen middenveld en aanval te verbeteren en de kans op overtal op de helft van de tegenstander te vergroten.
Vaak zijn middenvelders lastig om te bereiken voor onze verdedigers. Bij veel teams worden middenvelders worden als een platte lijn opgesteld.Dit creëert een aantal lastige situaties voor onze spelers. Een platte lijn is het makkelijkste voor een tegenstander te verdedigen. Deze opstelling is ook heel lastig om zelf dynamiek en beweging mee te maken. Mijn persoonlijke mening is dat een driehoek met de punt naar voren de beste solide basis geeft om mee op te bouwen en uit te verdedigen als wij de bal achterin hebben.De driehoek zet spelers op twee verschillende hoogtes in het veld, iets dat de tegenstanders uit elkaar zal lokken.Bij balverlies heb je weer meer spelers in de as van het veld om mee te verdedigen. Het nadeel van deze opstelling is dat je middenvelders harder moeten werken om aan te sluiten met een aanval.Een alternatieve opstelling is met de puntje van de driehoek naar onze eigen doel toe. Deze geeft een hele duidelijke mid-mid die meer voorwaartse pas opties heeft, maar deze speler moet harder werken om de bal te krijgen.
Wat voor spitsen heb je in je team? Heb je een killer spits de buiten de cirkel weinig (wil) toevoegen? Met zo’n spits kan je de drie spitsen weer als een driehoek neerzetten, met de punt, de spits in de cirkel dicht bij het doel van de tegenstander.De vleugel spitsen stellen zich breed op en dichter bij het middenveld. Heb je zo’n spits niet dan is het beter om de punt naar ons doel op te stellen. Hierdoor is de centrumspits dichter bij het middenveld voor combinaties door de as, en de vleugel spitsen zijn minder breed maar dieper opgesteld. Dit geeft ook meerdere opties in de cirkel.
Als wij de bal op de helft van de tegenstander hebben hoe kunnen wij de verbinding tussen de aanvallers en de middenvelders verbeteren? Hetzelfde vraag geld voor de verbinding van de verdedigers en de middenvelders tijdens opbouwen of uitverdedigen. De oplossing, spelers op verschillende hoogtes in het veld opstellen.Dus een 4-3-3 kan nog zo genoemd worden, maar in feiten zou een 2-2-2-1-1-2 een betere naam zijn (Zie tekening in de bijlage).